سوخت های زیستی کدامند و کدامیک را می‌توان در ماشین خود استفاده کرد؟
در ابتدایی ترین سطح، توانایی برآوردن نیازهای انرژی چیزی است که بر رفاه در جهان حاکم است. تاریخ گواهی بر این واقعیت است، با توجه به تعداد تمدن هایی که به دلیل کاهش انرژی شکست خورده اند. به علاوه، کشف سوخت‌های فسیلی توسعه صنعتی، فناوری پیشرفته و زیرساخت‌ها را بسیار تسریع کرد و استاندارد زندگی را در سراسر جهان افزایش داد. خیلی بعد متوجه شدیم که آن هم یک روز تمام خواهد شد. جنگ‌های بی‌شماری بر سر نفت درگرفته‌اند، همگی به این دلیل که مناطق در سراسر جهان برای برآوردن نیازهای انرژی و رشد قبل از اتمام ذخایر به نفت وابسته هستند.
به عنوان راه حل، چشمانمان را به سمت سوخت های زیستی معطوف می کنیم. منبعی از انرژی های تجدیدپذیر با پتانسیل تغییر نگاه ما به سوخت. بیایید نگاهی دقیق‌تر به چیستی آن بیندازیم و چگونه می‌تواند برای حوزه مصرف اصلی ما - سوخت برای وسایل نقلیه - مفید باشد.
برای خرید روغن موتور بهران و روغن توتال به کارنوما مراجعه کنید.
سوخت زیستی چیست؟
سوخت در اصل یک حامل انرژی است. آنها انرژی را به شکل شیمیایی ذخیره می کنند. انرژی پس از احتراق آزاد می شود و به طور معمول مورد استفاده قرار می گیرد و آن را به انرژی گرمایی تبدیل می کند که اولیه ترین شکل انرژی است. سپس می توان از آن به عنوان سوخت برای گرمایش، تولید برق و ماشین آلات استفاده کرد.
چیزی که سوخت های زیستی را از سوخت های فسیلی و انواع روغن موتور متمایز می کند این است که آنها از منابع آلی مانند زباله های حیوانی و گیاهی به دست می آیند. در مقابل، سوخت‌های فسیلی ذخیره انرژی در نتیجه فرآیندهای زمین گرمایی طبیعی در پوسته زمین هستند. میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا سوخت‌های مفیدی مانند نفت، گاز طبیعی و زغال سنگ را آشکار کنند. علاوه بر این، بر خلاف سوخت‌های فسیلی، سوخت‌های زیستی عمدتاً کربن خنثی هستند. به این معنی که کربن آزاد شده در طول مصرف آنها کمتر یا برابر با کربن جذب شده در مرحله رشد آنها است.
سوخت های زیستی اولیهمفهوم سوخت های زیستی مفهوم جدیدی نیست. در واقع، این منبع اولیه انرژی قبل از کشف سوخت های فسیلی بود. قبل از شروع استفاده از زغال سنگ از چوب به عنوان منبع سوخت استفاده می کردیم. با این حال، معمولاً برای استفاده به عنوان سوخت رشد نمی کرد. هنوز می‌توانید بقایای استفاده اولیه از سوخت زیستی را در صنعت چوب ببینید. سوخت های زیستی اولیه، سوخت های فرآوری نشده هستند. سوخت هایی مانند چوب را می توان به سرعت و به راحتی برداشت و برای آزادسازی انرژی سوزاند. اگرچه این یک منبع تجدیدپذیر است، اما برداشت چوب به عنوان یک محصول نقدی نمی تواند با سرعت افزایش تقاضای انرژی مطابقت داشته باشد. در نتیجه، ما باید از جنگل‌زدایی در مقیاس بزرگ رنج ببریم که فرآیندی کربن مثبت است. علاوه بر این، چوب را نمی توان در وسایل نقلیه ما استفاده کرد. برای برآوردن این نیاز رو به رشد، ما باید توجه خود را به سوخت های زیستی ثانویه معطوف کنیم. سوخت های زیستی ثانویهسوخت های زیستی ثانویه همان جایی هستند که در آن قرار دارند. اینها محصولات مشتق شده از مواد خام گیاهی هستند که سوخت های تصفیه شده را تولید می کنند. نکته خوب در مورد سوخت های زیستی ثانویه این است که آنها به مخلوط های سوختی منجر می شوند که می توانند از قبل با زیرساخت های صنعت حمل و نقل ما ادغام شوند. استفاده از سوخت های زیستی نسل بعدی که در حال حاضر در حال تحقیق هستند به ما این امکان را می دهد که فرآیند را کارآمدتر کنیم و در نتیجه فرآیند تولید و تحویل پایدارتری را به همراه داشته باشیم. در زیر برخی از سوخت های زیستی که برای مدتی در دسترس بوده اند و در حال حاضر در وسایل نقلیه مورد استفاده قرار می گیرند، آورده شده است. بیواتانولبیواتانول پرمصرف ترین سوخت زیستی است. دو مرکز اصلی در سراسر جهان وجود دارد که بیواتانول تولید می کنند، ایالات متحده و برزیل. با این حال، روند کم و بیش یکسان است. اساساً دم کردن قند از طریق تخمیر است، یک فرآیند بیوشیمیایی که خواص شیمیایی قندها را در حضور مخمر تغییر می دهد به طوری که اتانول تولید می کند. بسیار شبیه دم کردن الکل برای مصرف. با این حال، معمولاً با ترکیبات دیگری مانند متانول دناتوره می شود که آن را برای نوشیدن نامناسب می کند. برزیل پیشتاز جهان در تولید بیواتانول است، زیرا به دلیل محصولات نیشکر بسیار زیاد است. این در درجه اول به این دلیل است که برزیل از سال 2003 خودروهایی را که در این کشور فروخته می‌شود ملزم می‌کرد که خودروهای FlexFuel (FFVs) باشند. این خودروها از ترکیب 85 درصد بنزین و 15 درصد اتانول استفاده می‌کنند که به عنوان سوخت E85 به بازار عرضه می‌شود. به زودی پس از آن، خودروسازان در سراسر جهان شروع به تولید مدل هایی کردند که می توانست این استاندارد را حفظ کند.
ایالات متحده در درجه اول از شکر ذرت به عنوان ماده خام برای تولید اتانول برای سوخت استفاده می کند. با این حال، صنعت هنوز در حال بحث است که آیا فرآیند تولید انرژی منفی است یا خیر. به این معنی که انرژی بیشتری برای تولید بیواتانول از ذرت نسبت به سوخت آزاد شده مورد نیاز است. پس چرا اینجوری تولید میشه؟ محتمل‌ترین پاسخ مربوط به یارانه‌های دولتی است که از کشاورزان و میلیون‌ها نفر از شاغلان در این صنعت محافظت می‌کند. به علاوه، فرآیند کربن منفی به ما امکان می دهد کمتر به سوخت های فسیلی تکیه کنیم و به سمت آینده ای پایدار حرکت کنیم. برای اینکه ببینید آیا وسیله نقلیه شما می تواند با سوخت E85 کار کند، باید به شماره شناسایی خودرو (VIN) آن نگاه کنید. هشت کاراکتر موجود در VIN 17 رقمی این نشانه را نشان می دهد. معمولاً در جلوی بلوک موتور، جلوی قاب خودرو در زیر کاپوت، در چاه چرخ عقب یا زیر لاستیک زاپاس، و داخل پایه درب سمت راننده یا تیرک در قرار دارد. برخی خودروها همچنین دارای برچسبی در داخل درب های سوخت هستند که نشان دهنده قابلیت های FlexFuel آنها است.
اتانول سلولزییکی دیگر از مشکلات استفاده از خوراک کشاورزی برای تولید سوخت، محاسبه استفاده از زمین و هزینه های غذایی ناشی از آن است. با افزایش تقاضای سوخت، زمین های زراعی برای محصولات در نظر گرفته شده برای غذا به زمین های کشاورزی برای سوخت تبدیل می شود. اتانول سلولزی راه حلی برای این مشکل ارائه می دهد. این یک سوخت زیستی نسل دوم است که با همان فرآیند اما با استفاده از ضایعات کشاورزی مانند باگاس، چوب، علف و بخش‌های غیرخوراکی گیاه اتانول تولید می‌کند. استفاده از اتانول سلولزی تأثیر آن بر زنجیره غذایی انسان را کاهش می دهد و در عین حال از مزایای سوخت کربن منفی بهره می برد. زباله های کشاورزی معمولاً در محل های دفن زباله هدر می روند یا برای استفاده به عنوان سوخت اولیه خشک می شوند. با تبدیل آن به اتانول، می توان از آن برای بازار گسترده تری استفاده کرد. بیودیزلبخش عظیمی از صنعت حمل و نقل، به ویژه وسایل نقلیه خدمات لجستیکی مانند کامیون ها و قطارهای باری، به دیزل به عنوان سوخت اولیه متکی هستند. با این حال، یکی از آلاینده ترین سوخت ها است که درصد بیشتری از اکسیدهای نیتروژن، گوگرد و کربن را تولید می کند. بیودیزل پاسخی برای جایگزینی فرآورده های نفتی مبتنی بر دیزل است. بیودیزل نسل اول با استفاده از روغن های استخراج شده از گیاهان تولید می شود. حتی روغن‌های گیاهی پسماند صنایع فست‌فود را می‌توان برای تولید بیودیزل استفاده کرد. مانند اتانول، آن نیز مخلوط می شود (معمولاً 20٪) اما می تواند به شکل خالص آن نیز استفاده شود.
فرآیند شیمیایی که روغن ها را به بیودیزل تبدیل می کند، ترانس استریفیکاسیون نامیده می شود. این فرآیند شامل واکنش روغن ها با الکل در حضور یک کاتالیزور است. بیودیزل خالص و همچنین گلیسیرین - یک محصول جانبی که می تواند در صنایع دارویی و آرایشی استفاده شود - به دست می آید. بیودیزل نسل دوم به دنبال کشت میکروارگانیسم هایی مانند جلبک است که حاوی غلظت بالایی از ذخایر نفت نسبت به وزن خود هستند. جلبک ها همچنین ارگانیسم های فتوسنتز کننده هستند، در نتیجه کربن موجود در محیط را خنثی می کنند و همچنین پتانسیل تولید بیودیزل را در مقیاس بزرگ نشان می دهند. بیوگازبیوگاز شاید کم مصرف ترین سوخت برای حمل و نقل باشد. با این حال، در صورت استفاده، بیشترین تأثیر را بر تغییرات آب و هوایی دارد. مشکل بیوگاز این است که به عنوان یک محصول جانبی طبیعی از تخریب تولید می شود. در نتیجه، محل های دفن زباله و فضولات حیوانی به تولید جزء اصلی آن یعنی متان در مقادیر زیاد کمک می کند. متان، یک گاز گلخانه ای که تقریباً 40 برابر بیشتر از دی اکسید کربن در گرم کردن زمین قوی تر است، به اتمسفر می رود. به منظور کاهش تأثیر آن، یک جایگزین بهتر، جمع آوری آن و استفاده از آن به عنوان سوخت برای احتراق است. اتوبوس هایی که با بیوگاز کار می کنند در حال حاضر در بخش هایی از اروپا با استفاده از بیوگاز تولید شده از طریق هاضم ها در نزدیکی مزارع گاو آزمایش شده اند. می توان آن را با اجازه دادن به باکتری های طبیعی در تخریب آن در یک محیط بی هوازی جمع آوری کرد. دلیل اینکه محبوبیت انبوه به دست نیامده است به دلیل کند بودن فرآیند و سرعت تولید است که برای مقیاس پذیری نیاز به سرمایه گذاری زیادی دارد. بعلاوه، پذیرش انبوه آن مستلزم تغییر اساسی در زیرساخت ها نه تنها در جایگاه های سوخت، بلکه در داخل خودروها نیز خواهد بود. بدون ذکر الزامات ایمنی که باید در هنگام داشتن سیلندر تحت فشار در اتومبیل خود رعایت کنید.
منبع: https://paautoinspection.com/what-are-biofuels-and-which-ones-can-you-use-in-your-vehicle/
[ بازدید : 35 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]
